سیدعلی قاسم‌زاده امروز –شنبه دوم تیرماه- در  نخستین همایش بین‌المللی «زیارت پژوهی با محوریت زیارت غدیریه» که در سالن اجتماعات امیرکبیر پژوهشکده آینده‌پژوهی این دانشگاه برگزار شد، اظهار کرد: از 1400 سال پیش که فلسفه مهم غدیر با امامت حضرت علی(ع) مشخص شد، تاکنون هنوز مسیر تاریخ به ریل اصلی خودش بازنگشته است.

وی با بیان اینکه باید جریان غدیر به مثابه مسیر خلقت و هدایت را به مدار خودش برگردانیم، گفت: تلاش همه خدمت‌گزاران به امامت و ولایت باید این باشد که این مسیر به ریل خودش بازگردد و فکر می‌کنم شناساندن غدیر بهترین فرصت برای بازخوانی این حقیقت است که اگر قرار است انسان به کمال بلوغ و نبوغ دست پیدا کند، تنها مسیر همین امامت و ولایت است.

نماینده وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در استان با ذکر اینکه بازگشت حقانیت غدیر که تاریخ بر اثر فقدان آن به شکل نامطلوبی تغییر یافته واجب است، اضافه کرد: جنگ و درگیری‌هایی که امروز شاهدش هستیم، همه ناشی از کج‌فهمی بوده که وجود دارد.

قاسم‌زاده با اشاره به بحران تاریخی جذب مخاطب برای جریان غدیر تصریح کرد: متاسفانه در ادوار و ازمنه مختلف نتوانستیم مخاطبانی برای ائمه و اولیا (ع) پیدا کنیم و یکی از دغدغه‌های جدی ما این است که بتوانیم امامت و ولایت را درک کنیم و این بحران همچنان ادامه دارد، چنان‌که هیچ‌کدام از ائمه اطهار در دوران حیاتشان مخاطب واقعی خودشان را پیدا نکردند و به همین خاطر جامعه اسلامی دچار آسیب و آفت‌ شد.

وی غدیر را تبلور ولایت تکوینی توصیف کرد و ادامه داد: بنابراین باید فلسفه و مسیر شکل‌گیری جریان غدیر را بازخوانی کنیم و به این نکته واقف باشیم که غدیر پیوند دین و سیاست را به ما نشان می‌دهد. غدیر گواه این است که دین از سیاست جدا نیست و دین می‌تواند بهترین ابزار برای بازشناسی فلسفه حکمرانی باشد.

رئیس دانشگاه بین‌المللی امام‌خمینی(ره) امامت را قطب عالم امکان دانست و گفت: شناخت امام زمان بر ما واجب است، وگرنه به بیراهه می‌رویم و به آن هدایتی که خداوند در فلسفه زندگی ما قرار داده نمی‌رسیم. این شناخت بدون شناختن جریان غدیر میسر نیست.

قاسم‌زاده با بیان اینکه غدیر با فطرت و فلسفه خلقت ما عجین است، افزود: اگر این‌همه آشوب،‌ اضطراب و تشویق در عالم وجود دارد، ناشی از نشناختن این حقی بوده که در تاریخ مسیر حقانیت را عوض کرده و ما را به شعبه‌های مختلف کشانده است. بنابراین غدیر مثل چراغی است که تاریکی‌های مقابل ما را روشن می‌کند و اگر این چراغ را در دست نگیریم، به سرانجام و مقصود نهایی یعنی رستگاری نمی‌رسیم.